Ετσι λοιπόν, όταν έχεις τόση αγάπη για αυτά τα πλασματάκια, πόσες πιθανότητες υπάρχουν να μεταφέρεις και στα παιδιά σου αυτή την αγάπη για το κατοικίδιό σου;
Με τρελαίνει, όταν ακούω κάποιους να λένε στα παιδιά τους <<κάτσε καλά μη σε φάει το σκυλάκι>>, με εξοργίζουν οι αναρτήσεις με κακοποιημένα ζώα, με θυμώνουν τα αδέσποτα τους καλοκαιρινούς μήνες…
Σήμερα, 4 Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων (ημέρα των γενεθλίων μου! Τυχαίο;) θα ήθελα να σου μιλήσω για τα θετικά και τα αρνητικά της παρουσίας στη ζωή σου ενός κατοικίδιου ζώου.
Θα προσπαθήσω να τα πάρω από την αρχή.
Η γάτα και ο σκύλος αποτελούν τα πιο δημοφιλή κατοικίδια, μετά έρχονται τα καναρίνια και τα παπαγαλάκια, τα χαμστεράκια και τα κουνελάκια και φυσικά τα χελωνάκια.
Ζείς μόνη;
Η συντροφιά του, απίστευτη. Γυρίζεις σπίτι και θα τρέξει να σε προϋπαντήσει γεμάτο χαρά. Θα μείνει δίπλα σου για όλη την υπόλοιπη μέρα και θα σε σκουντά για ένα σου χάδι.
Από την άλλη έχεις σκεφτεί πόσες ώρες μένει μόνος του ο αγαπημένος σου φίλος; Μήπως τελικά δεν είναι και τόσο καλή ιδέα η συγκατοίκηση με ένα κατοικίδιο; Τα ζώα θέλουν να έχουν παρέα και όχι τη μοναξιά τους όπως και εσύ.
Έχεις παιδιά;
Σου ζητούν επίμονα να πάρεις στο σπίτι ένα ζωάκι; Πριν εκπληρώσεις την επιθυμία των μικρών σου επιβάλλεται να λάβεις υπόψη σου αρκετές παραμέτρους.
Αν τα παιδιά είναι μικρά θα πρέπει να αποφασίσεις αν μπορείς εσύ να υποστηρίξεις τη φροντίδα, τη καθημερινή βόλτα αλλά και τη δέσμευση που θα προκαλέσει ο νέος συγκάτοικος.
Από την άλλη τα παιδιά που μαθαίνουν να φροντίζουν τα ζώα, έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν ενσυναίσθηση για άλλα άτομα.
Τα παιδιά μαθαίνουν να είναι υπεύθυνα, όταν αναλαμβάνουν την ευθύνη για το τάισμα, τη περιποίηση και ενδεχομένως τη βόλτα του ζώου. Φουσκώνουν από περηφάνια που τα κατάφεραν και φρόντισαν το ζωάκι τους όπως η μαμά και ο μπαμπάς τα ίδια. Η αυτοπεποίθηση τους τονώνεται.
Μη σου φανεί παράξενο, όταν ακούσεις τα παιδιά να μιλούν στο ζωάκι τους. Είναι το φιλαράκι τους, η παρέα τους. Το φιλαράκι θα τα ακούσει, δεν θα τα κριτικάρει, δεν θα τα προδώσει. Τα παιδιά έμμεσα κοινωνικοποιούνται, κάνουν φιλίες.
Όταν μεγαλώνουν μαζί, τότε το παιδί μαθαίνει όλο το κύκλο της ζωής ενός ζώου. Το παιδί βλέπει το φίλο του να μεγαλώνει μαζί του, παρατηρεί τη συμπεριφορά του, ζει από κοντά την αρρώστια του αλλά και τη απώλεια του, γεγονός που οι περισσότερες από εμάς δεν θέλουν να το βιώσουν τα παιδιά τους.
Η συγκατοίκηση με ένα ζώο που προσφέρει απλόχερα την άνευ όρων αγάπη του, μαθαίνει στα παιδιά να εκφράζουν τα συναισθήματά τους, τις φοβίες τους και τα άγχη τους.
Από την άλλη, επιβάλλεται να γίνει κατανοητό ότι το ζώο δεν είναι παιχνίδι που θα το παίξουν για λίγο και μετά θα το παρατήσουν και όλο το βάρος της ευθύνης θα πέσει στο γνωστό άγνωστο, εσένα.
Πρέπει να είναι ξεκάθαρος ο λόγος που το παιδί θέλει ένα κατοικίδιο στο σπίτι. Θέλει να φροντίζει κάποιον, θέλει να το υπακούει όταν δίνει εντολές;
Μην αμελήσεις ως μεγαλύτερη να λύσεις κάποια λεπτά θεματάκια που ενδεχομένως, θα συναντήσεις στη πορεία της συμβίωσης, όπως οι συνθήκες διαμονής, οι καλοκαιρινές διακοπές, η αρρώστιες του ζώου. Είσαι έτοιμη να τα αντιμετωπίσεις;
H συμβίωση με ένα ζώο και ειδικά σκύλο ή γάτα είναι μοναδική εμπειρία. Είναι σχέση ζωής, μπορεί να αναλάβεις κάποιες υποχρεώσεις αλλά και μόνο που θα σε κοιτάξει με το μοναδικό του βλέμμα, το μπαλάκι που θα σου φέρει για να παίξετε παρέα, αλλά κυρίως η ανιδιοτελής αγάπη του και η επαφή μαζί του είναι ανεπανάληπτη.
Και κάτι τελευταίο, τα παιδιά που μαθαίνουν από μικρά να αγαπούν και να προστατεύουν τα ζώα, όταν μεγαλώσουν θα γίνουν φιλόζωοι ενήλικες.
Και αυτό το έχουμε ανάγκη ως κοινωνία. Να είμαστε φιλόζωοι ενήλικες ή τουλάχιστον να σεβόμαστε τα πλάσματα της φύσης γιατί έχουν και αυτά μια θέση στον ήλιο!
