Πριν αρκετά χρόνια,τα αγγλικά και τα γαλλικά ήταν τα πιο δημοφιλή. Ακόμα θυμάμαι τη γιαγιά μου να λέει ‘’τα αγγλικά είναι η γλώσσα του εμπορίου και τα γαλλικά η γλώσσα του σαλονιού. Για αυτό πρέπει να μάθεις τουλάχιστον αυτές τις δύο.’’
Σήμερα,όμως, γλώσσες που ήταν αδύνατο να σκεφτείς ότι μπορεί να επικρατήσουν στο διεθνή εργασιακό χώρο, έχουν αρχίσει να ανταγωνίζονται τις πλέον κλασικές. Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά, Ρώσικα, Κινέζικα .
Εμείς, ως γονείς πρέπει με λεπτούς χειρισμούς και επιχειρήματα να πείσουμε τα παιδιά πόσο απαραίτητη είναι η εκμάθηση της ξένης γλώσσας. Οι ταινίες στη τηλεόραση και το κινηματογράφο, τα τραγούδια, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τo internet, οι ξένοι φίλοι το καλοκαίρι, η αλληλογραφία με φίλους στο εξωτερικό αποτελούν έναυσμα για την εκμάθηση της ξένης γλώσσας.
Η πρώτη επαφή των παιδιών με μια ξένη γλώσσα γίνεται συνήθως από την ηλικία των 2 ετών έως τη προσχολική ηλικία. Ιδιαίτερα, όταν το παιδί πηγαίνει σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό ή νηπιαγωγείο, η γνωριμία γίνεται μέσω τραγουδιών και παιχνιδιού. Εκεί μαθαίνει να συνδέει αντικείμενα, εικόνες, καθημερινές συνήθειες με λεξούλες σε άλλη γλώσσα. Επειδή δεν ξέρει να γράφει και να διαβάζει το παιδί εξασκεί το προφορικό λόγο με εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Η εκμάθηση, ωστόσο της ξένης γλώσσας ξεκινά ουσιαστικά στην ηλικία των 8-9 ετών όπου το παιδί γνωρίζει όχι μόνο να γράφει και να διαβάζει αλλά είναι και σε θέση να κατανοήσει απλά γραμματικά και συντακτικά φαινόμενα. Έχει παρατηρηθεί ότι όσο πιο καλά κατέχει το παιδί τη μητρική του γλώσσα τόσο πιο προσιτή είναι η εκμάθηση της ξένης γλώσσας. Έρευνες του Harvard University επιβεβαιώνουν ότι η δημιουργικότητα ,η κριτική ικανότητα ενισχύονται από την εκμάθηση της ξένης γλώσσας.
Η επαφή με δεύτερη ξένη γλώσσα γίνεται συνήθως στο δημοτικό σχολείο και συγκεκριμένα στη Ε’ Δημοτικού όπου είναι υποχρεωτική. Η επιλογή της δεύτερης ξένης γλώσσας δεν θα πρέπει να γίνεται με βάση τη γλώσσα που διδάσκεται το παιδί στο σχολείο, γιατί ενδέχεται η συγκεκριμένη να μην ταιριάζει στη προσωπικότητά του, οπότε να μην καταφέρει να τη κάνει κτήμα του.
Υπάρχει μια μερίδα εκπαιδευτικών, αναπτυξιακών παιδιάτρων και νευρολόγων που υποστηρίζουν ότι η εκμάθηση της ξένης γλώσσας πρέπει να ξεκινά στη προσχολική ηλικία και να ολοκληρώνεται στα 12 χρόνια γιατί σε αυτή τη χρονική περίοδο ο εγκέφαλος έχει πιο αυξημένες δυνατότητες στην εκμάθηση της γλώσσας!
Έτσι βλέπουμε πολλά παιδιά να κατέχουν το πρώτο πτυχίο στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου και το δεύτερο στις πρώτες τάξεις του Λυκείου.
Το βασικό είναι ότι κάθε παιδί έχει τους δικούς του ρυθμούς που αφομοιώνει και μαθαίνει το καθετί. Το ότι ο φίλος του μαθαίνει πιο γρήγορα ή βρίσκεται σε μεγαλύτερη τάξη δεν αποτελεί μέτρο σύγκρισης. Ούτε βέβαια η πίεση να διαβάσει μπορεί να ωθήσει το παιδί να αγαπήσει τη ξένη γλώσσα.
