Κάθε φορά που δημοσιεύουμε υλικό με τα παιδιά μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, βοηθάμε να δημιουργηθεί μία πλούσια βάση δεδομένων και ίσως μερικές φορές ένα προβληματικό online προφίλ. Οι ειδικοί προτείνουν να λειτουργούμε με μεγαλύτερη προσοχή!
Πώς να είμαστε ασφαλείς με τα online οικογενειακά δεδομένα μας:
Είτε μας αρέσει είτε όχι, το Facebook είναι γεγονός στη σύγχρονη ζωή και η άφιξη των smartphones έχει κάνει τη διαδικασία ενημέρωσης και διασποράς των πληροφοριών άμεση και σχεδόν αβίαστη.
Μία από τις συνέπειες είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς αφιερώνουμε πολύ λιγότερη σκέψη για να δημοσιεύσουμε κάτι σήμερα, παρά πριν από καιρό που έπρεπε πάμε σπίτι, να ενεργοποιήσουμε τον υπολογιστή, να μεταφέρουμε την φωτογραφία ή να συντάξουμε ένα κείμενο, σχόλιο κτλ.
Επίσης, με την εγγραφή μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συνειδητά συμφωνούμε και βοηθούμε στην διασπορά και χρήση κατά βούληση των προσωπικών μας δεδομένων. Πολλές φορές το κάνουμε και με τους φίλους ή τους συγγενείς μας, που βρισκόμαστε μαζί σε ένα party και βγάζουμε μία φωτογραφία, κοινοποιούμε την τοποθεσία μας κτλ.
Αλλά τι γίνεται με τα παιδιά; Είναι σωστό, ηθικό ή ακόμα και ακίνδυνο να κοινοποιούμε στοιχεία της ζωής τους χωρίς την συγκατάθεσή τους; Ή μήπως εκθέτουμε αυτά τα αθώα στιγμιότυπα σε καταστάσεις που ούτε εμείς οι ίδιοι καμιά φορά δεν γνωρίζουμε;
Δυστυχώς, όταν πρόκειται για την ανάρτηση φωτογραφιών παιδιών, οι γονείς είναι οι συχνότεροι ένοχοι.
Μια πρόσφατη αμερικανική μελέτη[1] διαπίστωσε ότι το 63% των μαμάδων χρησιμοποιεί το Facebook και από αυτές, το 97% δήλωσαν ότι δημοσιεύουν φωτογραφίες των παιδιών τους. Το 89% κάνουν απλές ενημερώσεις κατάστασης (posts) ενώ το 46% ανεβάζει και video.
Συνήθως οι φωτογραφίες και οι πάσης φύσεως κοινοποιήσεις γίνονται για να δείξουμε στον κόσμο γύρο μας πώς περνάμε, ότι είμαστε καλά, διασκεδάζουμε και για να κρατήσουμε το ενδιαφέρον γύρο μας.
Σε αυτές τις αναρτήσεις, συνήθως λειτουργεί περισσότερο το ένστικτο, παρά συγκεκριμένοι κανόνες. Για παράδειγμα, δεν κοινοποιούμε γυμνές φωτογραφίες των παιδιών, δεν δείχνουμε στοιχεία σχετικά με το σπίτι ή την περιουσιακή μας κατάσταση και δεν αναφερόμαστε σε πολύ προσωπικά δεδομένα.
Γενικά αυτά που «ανεβάζουμε» φαίνονται αβλαβή, καθώς οι ρυθμίσεις μας για την προστασία της ιδιωτικής μας ζωής (ίσως) επιτρέπουν μόνο σε φίλους μας να βλέπουν αυτές τις πληροφορίες. Αλλά είναι αυτό αρκετό;
Θα θέλατε για παράδειγμα να ξέρει κάποιος ξένος πού είναι τώρα το παιδί μας, τι του αρέσει, σε τι δεν μπορεί να αντισταθεί, που συχνάζει και άλλες τέτοιες πληροφορίες;
Όπως επισηµαίνει η Βερόνικα Σαµαρά, υπεύθυνη για την ενημερωτική δράση του www.saferinternet.gr, «…..είναι σαν να αφήνουµε ορθάνοιχτη την πόρτα του σπιτιού µας σε καθέναν που θέλει να µπει και να πάρει µια «γεύση» από την ιδιωτική µας ζωή.
«Οι παιδεραστές, οι παιδόφιλοι και οι groοmers (αυτοί που αποπλανούν ανήλικους µε σκοπό τη σεξουαλική κακοποίηση) έχουν βρει µέσα από το διαδίκτυο απεριόριστες δυνατότητες εξεύρεσης θυµάτων και φυσικά το πρώτο που θα ψάξουν είναι πληροφορίες που θα στοχοποιήσουν το θύµα τους στον πραγματικό κόσµο: φωτογραφίες, ονόµατα, διευθύνσεις, σχολείο κλπ».
«Υπάρχουν δύο πράγματα που πρέπει να προσέξουμε», λέει η VictoriaNash[2], διευθύντρια του Oxford Internet Institute.
«Το ένα είναι το ποσοστό των πληροφοριών που δίνουμε, οι οποίες μπορεί να είναι η ημερομηνία και ο τόπος γέννησης, το πλήρες όνομα του παιδιού ή η επισήμανση φωτογραφιών με γεωγραφική θέση, οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί από κάποιον που ήθελε κλέψει την ταυτότητα του παιδιού μας.
Το δεύτερο ζήτημα είναι γύρω από τη συγκατάθεση. Τι είδους πληροφορίες πιστεύετε ότι θα θέλανε να δουν online τα παιδιά μας για τους εαυτούς τους αργότερα;»
Όπως λέει η Sonia Livingstone[3], καθηγήτρια κοινωνικής ψυχολογίας στο London School of Economics, οι συνέπειες από την κοινοποίηση σχολίων ή/και φωτογραφιών είναι ιδιαιτέρως σημαντικές.
Μερικά από αυτά τα στοιχεία μπορεί μελλοντικά να έχουν μεγάλο κόστος για τα παιδιά. Σύμφωνα με τον διαδικτυακό τόπο προσλήψεων https://www.careerbuilder.com, περίπου το ένα πέμπτο των εργοδοτών χρησιμοποιούν ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης για να διερευνήσουν τους υποψηφίους και σχεδόν 59% δηλώνουν ότι θα επηρεαστούν από τα στοιχεία του υποψηφίου που θα δουν αναρτημένα.
«Να υπολογίσετε, λοιπόν, ότι οι πληροφορίες που δίνετε για το παιδί σας, ίσως μελλοντικά να το εκθέσουν ή ακόμα και να το θέσουν σε κίνδυνο. Και οι πιθανότητες όλο κι αυξάνονται, όπως δείχνουν τα στοιχεία», λέει και πάλι ηS. Livingstone.
Τέλος, να θυμόμαστε πως ότι «ανεβαίνει» στα social media και γενικά στο διαδίκτυο, τις πιο πολλές φορές παραμένει εκεί ακόμη κι αν εμείς το σβήσουμε ή το κατεβάσουμε..!
Οπότε, ας κάνουμε λίγα χρόνια υπομονή να μεγαλώσει το παιδί μας και να ανεβάζει μόνο του τις φωτογραφίες και τα status που εκείνο επιθυμεί.
[1]https://www.theguardian.com/technology/2014/sep/21/children-privacy-online-facebook-photos
[2]https://www.oii.ox.ac.uk/people/victoria-nash/
[3]http://www.lse.ac.uk/media-and-communications/people/academic-staff/sonia-livingstone
