Είμαι εργαζομένη μητέρα, σύζυγος αλλά και γυναίκα. Δεν βάζω τη λέξη γυναίκα πάνω απ όλα, γιατί πάνω απ όλα, για εμένα, είναι η οικογένεια.
Όμως, ότι και να λέμε η εργασία είναι αυτή που μας τρώει τον περισσότερο χρόνο της ζωής μας. Είναι αναπόφευκτο, τα παιδιά, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, όσοι είμαστε τυχεροί μέσα σ ’αυτούς και εγώ, να τα έχουμε πάει στο εξοχικό μαζί με τη γιαγιά και τον παππού. Εμείς, στο κέντρο της Αθήνας, να ψηνόμαστε στην κυριολεξία και να επικοινωνούμε στα κινητά τηλέφωνα με τους μικρούς μπόμπιρες (πάλι καλά που υπάρχουν και αυτά σπουδαία ανακάλυψη )….
Ενημέρωση, λοιπόν, από τις μικρές μας φωνούλες για το πώς περνούν τη μέρα τους και μ’ αυτό τον τρόπο να δραπετεύουμε για λίγο από την δική μας πραγματικότητα.
Βέβαια, τις περισσότερες φορές αυτό που ακούω είναι η φράση «ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΛΕΠΕΙΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΡΘΕΙΣ»…Ερώτηση χωρίς συγκεκριμένη απάντηση.
Είναι κάτι σαν να τρως μαχαιριά στην καρδιά. Μόλις ακούω αυτή τη φράση, νιώθω εγκλωβισμένη μη μπορώντας να κάνω το οτιδήποτε. Νιώθω σαν να μου έχουν κόψει το οξυγόνο. Και αμέσως ψάχνω να βρω τρόπους για να μπορέσω να εξαφανίσω τη λέξη ”ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ”.
Μάλλον δεν έχω τη δύναμη να την ακούσω, και αρχίζω να χρησιμοποιώ τις συνηθισμένες ατάκες.Κάνε υπομονή σε λίγο καιρό θα είμαστε μαζί. Αφηρημένα χωρίς χρονικό προσδιορισμό. Όταν έρθω, τι θέλεις να σου φέρω και όλα τα συνηθισμένα ….
Όταν πάλι ακούω την απάντηση ”ΔΕ ΘΕΛΩ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΜΟΥ ΦΕΡΕΙΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ ΕΣΥ ΕΔΩ” πάλι η καρδιά μου πάει να σπάσει!
Αρχίζω λοιπόν τις ρητορικές ερωτήσεις τύπου,…………. τη δουλειά γιατί τη χρειαζόμαστε; κλασσικά για να αγοράζουμε ό,τι χρειαζόμαστε, δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά, γενικώς δικαιολογίες και παραμύθια.
Στην αρχή προβληματίζονταν και έλεγαν, εντάξει μαμά, θα κάνουμε όλοι υπομονή μέχρι να έρθει η καλοκαιρινή άδειά σου. Τώρα η ατάκα είναι ποιος κακός άνθρωπος ανακάλυψε τα χρήματα. Αλήθεια μπορείς εσύ μπορείς να απαντήσεις;
Εγώ σηκώνω τα χέρια ψηλά και κάνω απλά υπομονή για το πότε θα έρθει η στιγμή που θα είμαι κοντά στα παιδάκια μου και θα απολαμβάνω ξέγνοιαστες στιγμές μαζί τους.
Υ.Γ. ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΑΜΑΔΕΣ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΕΣ ΣΑΣ.
