Είστε μία καταξιωμένη ηθοποιός, απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης το 1988 και με συμμετοχή σε πολύ μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες. Εάν σας ζητούσε κάποιος να βάλετε έναν τίτλο στη μέχρι τώρα διαδρομή της καριέρας σας ποιος θα ήταν αυτός;
Καταρχάς, να σας πω ότι είστε πολύ διαβασμένη και πράγματι αποφοίτησα από το θέατρο Tέχνης το 1988. Τίτλο δεν θα μπορούσα να βάλω, η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω σκεφτεί. Αισθάνομαι ότι έχω πολλά να προσφέρω ακόμη και νιώθω ότι είναι πολύ νωρίς για να κάνω τον απολογισμό της διαδρομής μου.
Καταλαβαίνω ακριβώς τι εννοείτε, όμως θα τη χαρακτηρίζατε μια ευχάριστη διαδρομή έως τώρα;
Ναι, είναι μία πάρα πολύ ενδιαφέρουσα διαδρομή με τις ευχάριστες αλλά και τις δυσάρεστες στιγμές της. Με τις ευκολίες της αλλά και με τις δυσκολίες της. Όμως πιστεύω ότι δεν υπάρχει τίποτα που να γίνεται εύκολα από την αρχή μέχρι το τέλος. Θα την χαρακτήριζα λοιπόν, μια διαδρομή, μία διαδικασία ωριμότητας που μαζί με την ηλικία καταλαγιάζουν και άλλα πράγματα.
Πέρα από πολύ ταλαντούχα ηθοποιός είστε πλέον και συγγραφέας. Έχετε εκδώσει ήδη μια συλλογή 27 μικρών ιστοριών που όπως έχετε πει θα μπορούσαν να είναι και ιστορίες της χαρτοπετσέτας. Ποιο ήταν το έναυσμα που σας οδήγησε σε μια νέα μορφή έκφρασης και δημιουργίας όπως είναι η συγγραφή;
Να εξηγήσω, πρώτα, γιατί τις αποκαλώ ιστορίες της χαρτοπετσέτας. Πρόκειται για πολύ μικρές ιστορίες, της μισής σελίδας οι οποίες διαβάζονται μέσα σε πολύ λίγο χρόνο η κάθε μία. Ήθελα οι ιστορίες μου να είναι έτσι μικρές και απλά γραμμένες, ώστε να μπορεί να τις διαβάσει ο οποιοσδήποτε παντού, μέσα στο τρένο, περιμένοντας το λεωφορείο. Να του κρατήσουν, δηλαδή μια ευχάριστη συντροφιά σε οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας του. Μετά από την έκδοση αυτών των ιστοριών, όπου τα κείμενα ήταν πολύ μικρά, ένιωσα την ανάγκη να ενταχθώ σε ένα είδος λογοτεχνίας περισσότερο πλούσιο και έτσι αποφάσισα να γράψω ένα μυθιστόρημα, μια πιο ολοκληρωμένη αν θέλετε ιστορία. Και έτσι δημιουργήθηκε το μυθιστόρημά μου “Μπούκου”.
Το έναυσμα για όλα αυτά πιστεύω ότι είναι μια εσωτερική ανάγκη έκφρασης. Θεωρώ ότι έρχεται μια στιγμή που νιώθει κανείς ώριμος να ολοκληρώσει τη μορφή των γραπτών του, των ανησυχιών που έχει καταγράψει στο χαρτί. Πάντα έγραφα αλλά αποτύπωνα σκέψεις και συναισθήματα έτσι όπως τα ένιωθα, δεν ήταν σε μορφή βιβλίου. Υπήρχαν μέσα μου και απλώς κάποια στιγμή αποφάσισα να τους δώσω τη μορφή ιστοριών.
Έχετε συμμετάσχει και σε πολύ επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές και μάλιστα όταν η τηλεόραση βρισκόταν στα καλύτερά της. Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε; Και το λέω αυτό γιατί και ο δικός σας χώρος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, όπως άλλωστε και κανένας χώρος. Τι γεύση σας άφησε η επιτυχία;
Πράγματι, έζησα την καλή εποχή της τηλεόρασης με τις τεράστιες επιτυχίες, με τις μεγάλες τηλεθεάσεις, τις ακριβές παραγωγές. Ήμουν πολύ τυχερή από αυτήν την πλευρά καθώς και για τις συνεργασίες που είχα έως τώρα. Δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι πραγματικά δυσάρεστο. Πιστεύω πως ήμουν τυχερή σε αυτό το κομμάτι, γιατί οι περισσότερες δουλειές στις οποίες συμμετείχα έγιναν επιτυχίες και αυτό νομίζω κάνει τους ανθρώπους πιο αισιόδοξους, πιο συνεργάσιμους. Πραγματικά, δεν έχω να θυμηθώ κάτι δυσάρεστο.
Φέτος σας απολαύσαμε στο Θερινό θέατρο “Λαμπέτη” στη παράσταση “Μικρή μας πόλη” σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα, σε έναν υπέροχο ρόλο, αυτόν της μητέρας. Ο κόσμος το αγκάλιασε το έργο και παρά το γεγονός ότι ήσασταν στην Αθήνα η ανταπόκριση ήταν μεγάλη. Τι συναισθήματα σας γέμισε ο συγκεκριμένος ρόλος;
Ενώ στην αρχή ήμουν λίγο επιφυλακτική και με το έργο και με το ρόλο, δεν είχα καταλάβει το μεγαλείο του. Με την ανάγνωση και προχωρώντας τις πρόβες κατάλαβα πόσο σημαντικό έργο είναι και αγάπησα πάρα πολύ το ρόλο της κυρίας Γουέμπ, της μητέρας της οικογένειας. Πιστεύω ότι είναι από τους ρόλους που θα μου μείνουν πολύ έντονα και με μια πολύ γλυκιά ανάμνηση.
Έχετε συνεργαστεί στο Θέατρο με σπουδαία ονόματα, όπως τον Μίνωα Βολανάκη, τον Σταμάτη Φασουλή, τον Γιάννη Κακλέα και τώρα και παλαιότερα στο Εθνικό Θέατρο στη “Λυσιστράτη”. Ποιες συνεργασίες θεωρείτε σταθμό στη καριέρα σας;
Από όλες τις συνεργασίες και δεν θέλω να ακουστεί τετριμμένο, πήρα πολλά πράγματα. Θα σταθώ όμως στη συνεργασία μου με τον σπουδαίο Μίνωα Βολανάκη. Θεωρώ τον εαυτό μου εξαιρετικά τυχερό που τον γνώρισα έστω και σε μία μόνο δουλειά. Ήταν ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος, πολύ σπουδαίος σκηνοθέτης, θα τολμούσα να πω ένας ωραίος τύπος, ένας μαγικός σκηνοθέτης. Αγαπούσε πάρα πολύ τους ηθοποιούς του. Δημιουργούσε μια παραμυθένια ατμόσφαιρα, σε έβαζε με μια τεράστια ευκολία στο μαγικό του κόσμο. Ήταν χαρισματικός καλλιτέχνης.
Υπάρχει κάποιος ρόλος που ονειρεύεστε να παίξετε, ή ίσως που θα θέλατε να είχατε την ευκαιρία να υποδυθείτε ξανά;
Όλους!!!!!
Είστε ομολογουμένως μία πολύ όμορφη γυναίκα πέρα από εξαιρετικά ταλαντούχα. Πόσο πιστεύετε ότι σας βοήθησε η εμφάνιση στο καλλιτεχνικό χώρο που επιλέξατε; Γιατί η ομορφιά είναι μία μορφή διαβατηρίου….
Θα συμφωνήσω ότι είναι μια μορφή διαβατηρίου, στη συνέχεια όμως μπορεί να αποβεί πολύ δεσμευτικό γιατί χωρίς να θέλω να αποδεχτώ πλήρως τον χαρακτηρισμό της ωραίας γυναίκας, σου ζητούν να υποδυθείς στους ρόλους, αυτό που βλέπουν στην εξωτερική εμφάνιση. Οπότε οι ρόλοι που σου προτείνουν είναι συνεχώς αυτοί, της όμορφης γυναίκας. Πρέπει να αγωνιστείς πάρα πολύ για να πείσεις και να αποδείξεις ότι είσαι ικανός και για άλλα πράγματα.
Εσείς όμως το καταφέρατε και η καταξίωση σας το απέδειξε.
Σας ευχαριστώ που το λέτε, γιατί προσπάθησα πολύ να μην πουλήσω καθόλου αυτό το κομμάτι της εξωτερικής εμφάνισης, παρόλο που μου το ζητούσαν και πρέπει να ομολογήσω ότι ίσως και να έχασα ορισμένα πράγματα, κάποιες δουλειές, κάποιες μεγάλες οικονομικές απολαβές αλλά κέρδισα άλλα που τελικά είναι και πιο σημαντικά.
Φέτος θα συμμετάσχετε σε κάποια θεατρική παράσταση, σε κάποια τηλεοπτική μυθοπλασία; Γιατί είναι γεγονός ότι επέστρεψε η ελληνική παραγωγή σειρών και αυτό είναι πολύ ελπιδοφόρο και για εσάς τους ηθοποιούς και γενικά για τους εργαζόμενους σε αυτά.
Όχι, αυτή τη στιγμή τηλεοπτικά, δεν έχω συμφωνήσει κάτι. Όσον αφορά το Θέατρο υπάρχουν κάποιες συζητήσεις και εδώ να σας πω ότι σχεδιάζω χωρίς να είναι ακόμη επίσημα ανακοινώσιμο, γιατί είναι αρκετά δύσκολο, να μεταφέρουμε το μυθιστόρημα μου, το “Μπούκο” στη θεατρική σκηνή.
Αυτό πράγματι θα είναι καταπληκτικό και σας το εύχομαι από καρδιάς να υλοποιηθεί .
Σας ευχαριστώ και ναι, θα είναι κάτι πολύ δημιουργικό και νομίζω θα νιώσω ιδιαίτερα συναισθήματα όταν αυτό πραγματοποιηθεί.
Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο παιδί που αποφασίζει να ασχοληθεί με τον καλλιτεχνικό χώρο; Τι θα του προτείνατε να μην ξεχάσει να βάλει στη βαλίτσα αυτού του δύσκολου αλλά και τόσο μαγευτικού ταξιδιού;
Η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσει να δίνω συμβουλές γιατί πιστεύω ότι ο κάθε άνθρωπος έχει τα βιώματά του, τον χαρακτήρα του, την προσωπικότητα του, έχει διαφορετικές επιρροές, διαφορετικές εσωτερικές ανάγκες να καλύψει. Δεν μπορώ να πω κάτι πάνω σε αυτό.
Έχετε έναν γιο και αν και έχετε διαφυλάξει όσο το δυνατόν περισσότερο την προσωπική σας ζωή και προσωπικά σας συγχαίρω για αυτό, θα ήθελα να μας πείτε εάν η μητρότητα είναι ο ρόλος που σας έχει ολοκληρώσει. Έχετε την σχέση που ονειρευόσασταν με το παιδί σας;
Ναι, θεωρώ ότι έχω την σχέση που ονειρευόμουν με το παιδί μου. Στο ερώτημα εάν με έχει ολοκληρώσει θα σας απαντήσω ότι έχει παίξει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο γιατί η ζωή μας δεν είναι μονοδιάστατη και δεν πρέπει και να είναι. Δεν πρέπει δηλαδή να κρεμόμαστε και να εξαρτιόμαστε από τα παιδιά μας, ούτε να μην έχουμε δικά μας προσωπικά θέλω και δικούς μας στόχους. Νομίζω ότι η μητρότητα σε ένα μεγάλο ποσοστό με έχει βοηθήσει να νιώσω πλήρης.
Κλείνοντας και αφού σας ευχαριστήσω και σας ευχηθώ καλή επιτυχία σε ό,τι και αν κάνετε θα ήθελα να μας πείτε πότε να περιμένουμε κάτι νέο συγγραφικό από εσάς….
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την συνέντευξη και για τα καλά σας λόγια και την πολύ ωραία παρουσίαση. Σκέφτομαι κάτι για το χειμώνα, έχω στο μυαλό μου μία ιστορία που ίσως σύντομα να τη ξεκινήσω, δεν γνωρίζω ακόμη το πότε αλλά θα γίνει!
Θα το περιμένουμε με μεγάλη μας χαρά. Σας ευχαριστούμε !
