ΗΕλευθερία Ρήγου σε μια αποκλειστική συνέντευξη στη Φαίη Οικονομίδη ξετυλίγει το μίτο της ζωής της. Με την αφοπλιστική ειλικρίνεια που την διακρίνει, η καταξιωμένη και ταλαντούχα ηθοποιός δεν διστάζει να αποκαλύψει πώς βγήκε νικήτρια από τη μάχη με την κατάθλιψη “την αρρώστια της εποχής” όπως η ίδια την αποκαλεί και πώς κατάφερε και με την θεαματική αλλαγή στην εμφάνιση της, να λάμψει στη θεατρική σκηνή που με ήθος και ευγένεια υπηρετεί από τα 19 της χρόνια.
Κα Ρήγου, τι ήταν αυτό που σας κέντρισε το ενδιαφέρον στο χώρο του θεάματος και πήρατε την απόφαση να τον ακολουθήσετε;
Μου άρεσε αρχικά η αμεσότητα του θεατρικού λόγου. Έβλεπα πως μέσα από σημαντικά κείμενα που έπαιρναν ζωή θα μπορούσε με το λόγο να εκφράσει σημαντικές και διαχρονικές αλήθειες. Έξαλλου αυτό είναι και το ζητούμενο.
Θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ένα παιδί χαμηλών τόνων; Ένα παιδί με κλειστό χαρακτήρα που το θέατρο ίσως βοήθησε στο να γίνετε πιο εξωστρεφής;
Με χαρακτηρίζει πάντα η αμεσότητα και η ευθύτητα σε ότι αφορά τη συμπεριφορά μου. Με βοήθησε πάρα πολύ το θέατρο να εκδηλώσω την εξωστρέφεια μου αλλά δεν θα έλεγα άτι ήμουν ένα πολύ εσωστρεφές παιδί. Ήμουν πάντα κοινωνική, όμως προτιμούσα να μην κάνω αισθητή τη παρουσία μου στους άλλους με φωνές, αλλά περισσότερο με τη στάση της ζωής μου, διακριτικά και με ευγένεια ψυχής.
Γίνατε γνωστή στο ευρύ κοινό από τις επιτυχημένες σειρές του αγαπημένου μας Mega που δυστυχώς δεν υπάρχει πια. Το γεγονός ότι ξεκινήσατε σε πολύ μικρή ηλικία, πόσο άλλαξε τη ζωή σας;
Η αλήθεια είναι ότι το γεγονός ότι ξεκίνησα πολύ μικρή μου χάρισε το πλεονέκτημα της αναγνωρισιμότητας και καταξίωσης με αποτέλεσμα να είμαι σε θέση να επιλέγω προσεκτικά τις μελλοντικές συνεργασίες μου. Ήταν για μένα μια χρυσή εποχή από όλες τις απόψεις. Αποφοίτησα από τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και μάλιστα κατά τη διάρκεια της φοίτησης μου συμμετείχα και σε κάποια επεισόδια του “Κίτρινου Φακέλου” του Κώστα Κουτσομύτη, μια υπέροχη σειρά με μεγάλη ακροαματικότητα.
Συνεργάστηκα με τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο, έναν υπερταλαντούχο και καταξιωμένο ηθοποιό και με πολλά ονόματα του χώρου που με κάνουν και αισθάνομαι ακόμη και σήμερα εξαιρετικά τυχερή. Σίγουρα η ζωή μου τότε άλλαξε προς το καλύτερο, σε όλους τους τομείς.
Για κάποια χρόνια απομακρυνθήκατε από το χώρο, τουλάχιστον τηλεοπτικά. Τι ήταν αυτό που σας έκανε να πάρετε μια τέτοια απόφαση; Θεωρώ ότι θα πρέπει να ήταν μια δύσκολη στιγμή αφού η καριέρα σας είχε ανοδική πορεία…
Ήταν καθαρά θέμα συγκυρίας και όχι συνειδητής επιλογής. Πιστεύω ότι όλα κάνουν το κύκλο τους όσον αφορά τα τηλεοπτικά δρώμενα γιατί θεατρικά απείχα πολύ λιγότερο. Το 2010 συγκεκριμένα, ήταν η τελευταία θεατρική μου δουλειά με τον αείμνηστο Θύμιο Καρακατσάνη, στο έργο “ο θάνατος του εμποράκου”, μετά ξαναδούλεψα το 2013 με τον Γιώργο τον Λιβανό και από τότε δουλεύω ανελλιπώς στο Θέατρο.
Δηλώσατε δημόσια και σας συγχαίρω για αυτό, ότι βρεθήκατε αντιμέτωπη με την κατάθλιψη κάποια στιγμή και επειδή το myworldisyou.gr είναι ένα κατ’ εξοχήν γυναικείο blog, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να μας πείτε πως το αντιμετωπίσατε.
Ήταν περισσότερο όπως έχω ξαναπεί, μια περίοδος αδράνειας αλλά και άγνοιας για το τι είναι κατάθλιψη. Ουσιαστικά πολεμάς τον ίδιο σου τον εαυτό. Σημαντικό ρόλο για να το ξεπεράσεις παίζει η οικογένεια καθώς και οι συμβουλές που θα λάβεις ειδικά από ψυχολόγους αλλά και από αγαπημένους φίλους και φυσικά την οικογένεια. Όλα βοηθούν, είναι θα έλεγα δυστυχώς, η ασθένεια της εποχής αλλά και της ψυχής.
Εσείς το παλέψατε γενναία, θα έλεγα πολύ γενναία και με αξιοπρέπεια, γιατί χάσατε και αρκετό βάρος. Άλλωστε η επιστροφή σας στο θέατρο ήταν λαμπερή με την εμφάνισή σας στη παιδική σκηνή της Κέλλυς Σταμουλάκη με το “Χρυσό Αρισμαρί” καθώς και στο έργο “Δουλειές με φούντες” σε σκηνοθεσία του αγαπημένου Αντώνη Λουδάρου. Η θεαματική σας εμφανισιακά αλλαγή στο “Χαμάμ γυναικών” φέτος, απέδειξε ότι είστε μια πολύ δυνατή γυναίκα που νίκησε τα όποια εμπόδια την κρατούσαν στάσιμη και μόνο παράδειγμα προς μίμηση μπορεί να γίνει για όλες εμάς.
Υπήρχαν άνθρωποι που πίστεψαν σε έμενα και τους ευχαριστώ αλλά κυρίως πρέπει να πιστέψεις εσύ στον εαυτό σου και να κάνεις το άλμα γιατί η ζωή προχωράει και σε οδηγεί και πρέπει να την ακολουθήσεις γιατί αλλιώς θα μείνεις πίσω. Εάν δεν πας με τους ρυθμούς της ζωής σου ο μόνος χαμένος θα είσαι εσύ και κανείς άλλος.
Είστε μητέρα ενός νεαρού αγοριού και η σημερινή κοινωνία δεν αφήνει δυστυχώς πολλά περιθώρια στους νέους ούτε να ονειρευτούν ούτε και να κυνηγήσουν τα όνειρα τους. Ποια είναι η δική σας γνώμη;
Θα δανειστώ μια φράση που μου αρέσει πολύ, του Γκαίτε: “Αγαπώ αυτόν που ονειρεύεται το ανέφικτο”. Πιστεύω ότι είναι μια φράση που πρέπει να ενστερνιστούν όχι μόνο οι νέοι άνθρωποι αλλά και όλοι εμείς. Να πιστέψουν δηλαδή στον εαυτό τους και να μην φοβηθούν ποτέ να ονειρευτούν γιατί εάν πάψουμε να ονειρευόμαστε, αλίμονο μας .
Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο παιδί που μπαίνει τώρα στο καλλιτεχνικό στίβο και ίσως να ονειρεύεται τη λάμψη, την αναγνωρισιμότητα ακόμη και τις οικονομικές απολαβές οι οποίες είναι σαφώς πολύ λιγότερες πλέον και στο δικό σας χώρο όπως και σε όλους τους χώρους. Εσείς έχοντας μια πολυετή θεατρική εμπειρία βιώσατε από νωρίς την αναγνωρισιμότητα αλλά παράλληλα και την αποχή από το χώρο, ωστόσο ο κόσμος σας επιβράβευσε σαν να σας περίμενε…
Όλο και περισσότερα νέα παιδιά πιστεύω ότι στρέφονται στο καλλιτεχνικό χώρο και ειδικότερα του θεάτρου που είναι ένας κατ’ εξοχήν ονειρικός κόσμος, τουλάχιστον έτσι φαίνεται, όμως διέπεται από σκληρούς κανόνες και νόμους. Για να πραγματοποιηθεί επί σκηνής αυτό που βλέπει ο θεατής είναι ένα ταξίδι τόσο ενδιαφέρον και τόσο όμορφο που αν το κάνεις μια φορά το κάνεις και το ξανακάνεις…γι’ αυτό λέμε ότι αν ανέβεις μια φορά στο σανίδι θες να το επαναλάβεις.
Μέσα από αυτό το ονειρεμένο ταξίδι γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και χρησιμοποιώντας τα εκφραστικά σου μέσα, βοηθάς και τους άλλους να γίνουν καλύτεροι γιατί βλέπουν την αλήθεια σου. Όποιος λοιπόν αποφασίσει να καταπιαστεί με αυτό, ας το κάνει με σεβασμό με πολύ εσωτερική αναζήτηση και αν η λάμψη και η αναγνωρισιμότητα έρθει μετά από όλον αυτόν τον αγώνα, καλώς να ορίσει.
Εννοείται ότι πρέπει να έχει γερό στομάχι ώστε να μπορεί να το διαχειριστεί όλο αυτό γιατί υπεισέρχονται και άλλοι εξωτερικοί παράγοντες και να έχει τη δεξιότητα και διορατικότητα να καταφέρει να το χρησιμοποιήσει προς όφελός του. Και μιλώ για την αναγνωρισιμότητα και τη λάμψη της τηλεόρασης σε σχέση με το ρομαντικό χώρο του θεάτρου…
Νομίζω ότι και εκεί δουλεύει το τηλεοπτικό κύκλωμα γιατί είναι μια πραγματικότητα. Το ότι βλέπουμε συνεχώς να ανακυκλώνονται τα ίδια πρόσωπα τόσο στη τηλεόραση όσο και στο θέατρο, ενώ κάθε χρόνο βγαίνουν όλο και περισσότερα νέα ταλαντούχα παιδιά που μένουν έξω από τα καλλιτεχνικά δρώμενα δείχνει…
Παντού δύσκολα είναι αλλά ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι που ξεχωρίζουν και που εκτιμούν το ταλέντο, τη συνέπεια και αναγνωρίζουν τη διαδρομή του καλλιτέχνη. Είναι ένας χώρος όπως προείπα που θέλει γερό στομάχι, πίστη στον εαυτό μας και προσήλωση στους στόχους μας αλλά σίγουρα και πολύ αγάπη για αυτό που υπηρετούμε. Μην ξεχνάμε άτι ο ηθοποιός ποιεί ήθος και αυτό πρέπει να κάνει. Η πνευματική τροφή των ανθρώπων είναι σημαντική για την παιδεία που θα αποκτήσουν οι νέες γενιές και είναι και ο λόγος που εκτιθέμεθα στο κοινό.
Ποια είναι τα άμεσα καλλιτεχνικά σας σχέδια εφόσον είναι κάτι ανακοινώσιμο; Θα σας δούμε κάπου τηλεοπτικά;
Υπάρχει μια πολύ ωραία θεατρική πρόταση για το χειμώνα που όμως δεν έχει οριστικοποιηθεί και δεν θα ήθελα να ανακοινώσω κάτι επίσημα. Τηλεοπτικά, δεν μου έχει γίνει κάποια συγκεκριμένη πρόταση αυτή τη περίοδο. Όμως ευελπιστώ ότι θα επιστρέψω σύντομα και στο μέσο που αγαπώ, αυτό που με ανέδειξε και με έφερε τόσο κοντά στο κόσμο που είναι και αυτός που μας στηρίζει με την αγάπη του και την αποδοχή του. Είναι πολύ συγκινητικό που παρά την αποχή μου από τα τηλεοπτικά πράγματα ο κόσμος με αναζητά, με σταματά στο δρόμο και μου λέει πόσο τους έλειψα!
Τηλεοπτικές σειρές που έχει παίξει η Κα Ελευθερία Ρήγου:
Άρωμα γυναίκας, Αέρινες Σιωπές, Ανατομία ενός εγκλήματος, Μη φοβάσαι τη φωτιά, Κίτρινος Φάκελος, Στα φτερά του έρωτα, Τμήμα Ηθών κ.α.
Θεατρικές παραστάσεις που έχει παίξει η Κα Ελευθερία Ρήγου:
Χαμάμ γυναικών, Ο θάνατος του εμποράκου, Μικροί Φαρισαίοι, Φερμουάρ, Ονειρόδραμα
Ευχαριστούμε πολύ τη Κα Ελευθερία Ρήγου για τη τόση όμορφη συνέντευξή της.
